Τι κρατάω από το Πάσχα 2020

“Τι κρατάω από το Πάσχα 2020.” ήταν ο δεύτερος τίτλος που σκέφτηκα. Ο πρώτος ήταν “Το αν-ορθόδοξο Πάσχα” γιατί σίγουρα αυτό το Πάσχα ήταν πολύ περίεργο!

Η αλήθεια είναι ότι αρχικά είπα πως δεν πρόκειται να γράψω κάτι για το φετινό Πάσχα. Κάτι που ειπώθηκαν πολλά , κάτι το περίεργο της κατάστασης, κάτι η συναισθηματική φόρτιση, είπα να το αφήσω.

Από την άλλη πάλι, για τους ίδιους ακριβώς λόγους είπα να γράψω. Για να το έχω σαν ημερολόγιο, σαν ανάμνηση, σαν οδηγό και για να μην ξεχάσω -γιατί κακά τα ψέματα οι άνθρωποι έχουμε την τάση να ξεχνάμε- γιατί μελλοντικά θέλω να ανατρέχω σε όλα αυτά που έκαναν αυτό το Πάσχα 2020 τόσο ιδιαίτερο.

Σε καμία περίπτωση δεν θέλω να το κάνω μελό, τώρα αν μου βγει λιγάκι θα είναι λόγω της όλης κατάστασης.

Υπό φυσιολογικές συνθήκες λοιπόν την Κυριακή του Πάσχα θα την περνούσαμε στο χωριό, στο εξωτικό Ιάσιο νομού Ροδόπης, οικογενειακά. Το οικογενειακά σημαίνει 15 άτομα μίνιμουμ βάζοντας γιαγιά-γονείς-θείους-θείες-αδέρφια-ξαδέρφια με γκεστ συμμετοχές πεθερικά-κουμπαριά και όσοι καλοί χωράνε.

Το σκηνικό είναι : Τα κάρβουνα σιγοκαίνε από νωρίς  για να υποδεχτούν τις σούβλες με το αρνάκι και το κοκορετσάκι δια χειρός πατέρα.Μόλις η πετσούλα αρχίζει να παίρνει χρώμα, αρχίζει και η διαβούλευση αν το τραπέζι θα στηθεί μέσα ή έξω, πόσα τραπέζια και καρέκλες χρειάζονται και αν θα συνοδεύσουμε το κατσικάκι-αρνάκι με τηγανητές  πατάτες ή όχι(για τα παιδιά μωρέ)! Μόλις καθίσουμε στο τραπέζι αρχίζουν οι ευχές και σταδιακά η αύξηση των ντεσιμπέλ με κορύφωση τη στιγμή της πολιτικής συζήτησης. αφού έχουμε πει προηγουμένως τις ίδιες ιστορίες από το παρελθόν για 20^η φορά!Από τη στιγμή που παντρεύτηκα δεν είμαι το επίκεντρο της συζήτησης οπότε το «Άντε και του χρόνου περισσότεροι» δεν απευθύνεται πλέον σε εμένα, άρα δεν χρειάζεται είμαι σε επαγρύπνηση για να αντικρούσω τα ‘χαριτωμένα’ σχόλια οπότε και κάπου στα μισά χάνω επαφή με την κουβέντα μέχρι να σκάσει μύτη το γλυκό.

Το ίδιο μοτίβο με διαφορετική ίσως σύνθεση ομάδας επαναλαμβάνεται κάθε χρόνο με ευλάβεια με μόνη έκπληξη τι γλυκό θα φάμε φέτος.

Μπορεί το σενάριο να το ξέρω από πριν, παρόλα αυτά κάθε χρόνο το Πάσχα στο χωριό είναι θεσμός. Δεν θυμάμαι τον εαυτό μου τέτοιες μέρες κάπου αλλού, γιατί μπορεί να είναι κάθε φορά το ίδιο, αλλά μου αρέσει να είναι όλη η οικογένεια μαζεμένη γύρω από ένα τραπέζι. Θεωρώ πως οι γιορτινές μέρες είναι για οικογενειακές στιγμές.

Μάλιστα μου αρέσει τόσο πολύ το Πάσχα στο χωριό που σε προ-γάμου φάση η καλύτερη μου ήταν να βρίσκομαι από το Μεγάλο Σάββατο εκεί ώστε να πούμε το Χριστός Ανέστη οι 50 άνθρωποι που θα ήμασταν στην εκκλησία, χωρίς φασαρίες και βεγγαλικά. Αν ανατρέξω ακόμα πιο πίσω θυμάμαι να περνάω πολλές Μεγαλο-βδομάδες ολόκληρες στο χωριό και τη λαμπάδα του Πάσχα να έχει λιώσει από τη Μεγάλη Πέμπτη γιατί ήθελα να τη χαρώ.

Τα 35 χρόνια της ζωής μου(μπορεί να κρύβω και κανά χρόνο) το σκηνικό επαναλαμβάνεται… επαναλαμβάνονταν μάλλον μέχρι φέτος! Γιατί όπως όλα τα πρωτόγνωρα που ζούμε, ζήσαμε και ένα πρωτόγνωρο, ένα αν-ορθόδοξο Πάσχα.

Τι έμαθα, είδα και κρατάω λοιπόν από το περίεργο Πάσχα 2020:

• Είπα Χρόνια Πολλά με υγεία και το εννοούσα, γιατί τελικά δεν είναι τόσο δεδομένη όσο νομίζουμε.
• Μπορεί να ήμουν μακριά από τους δικούς μου αλλά ήμασταν πιο κοντά από ποτέ και εννοώ συναισθηματικά, καθώς είχαμε περισσότερο από ποτέ την ανάγκη να έρθουμε κοντά.
• Είπα σ’ αγαπώ σε ανθρώπους που ακόμα και να το ένιωθα δεν το έλεγα και αν το έλεγα δεν το ένιωθα τόσο ειλικρινά όπως τώρα.
• Παρακολούθησα όλες τις λειτουργίες της Μεγάλης Εβδομάδας ενώ μάλλον δεν το έχω κάνει ποτέ έως τώρα, στην ενήλικη ζωή μου τουλάχιστον, και τις παρακολούθησα συνειδητά.
• Εκτίμησα την Εκκλησία. Και δεν εννοώ το Ναό , ούτε αυτούς που τον εκπροσωπούν αλλά το Σώμα της Εκκλησίας και την ουσία της.
• Έκανα πρώτη φορά Πάσχα φορώντας φόρμες στο μπαλκόνι. Αν και η αλήθεια είναι ότι ντράπηκα βλέποντας πως πολλοί από τους γείτονες φορούσαν τα καλά τους και κρατούσαν κεριά, ενώ εγώ δεν προνόησα ούτε για αυτό. Παρόλα αυτά η ψυχή μου ήταν παρούσα σε όλη τη διάρκεια και όχι σε φάση πετάχτηκα ένα δεκάλεπτο για το Άγιο Φως και επιστρέφω σπίτι.
• Το κλίμα ήταν πιο συγκινητικό και κατανυκτικό από ποτέ με τα φωταγωγημένα μπαλκόνια και τους ανθρώπους να εύχονται ‘Χριστός Ανέστη’. Λίγο έξτρα συγκίνηση στο σκηνικό πρόσθεσε και ένα φαναράκι που άφησαν να ανέβει στον ουρανό οι γείτονες από την απέναντι πολυκατοικία.
• Ότι την ησυχία στη γειτονία δεν τη σπάει μόνο ο κάφρος με τη μουσική στη διαπασών που περνάει με το αυτοκίνητο αλλά και το «Χριστός Ανέστη εκ νεκρών..» που ακούγεται από τα μπαλκόνια.
• Έγραψα Πασχαλινές κάρτες και έμαθα πόσες Πασχαλινές κατασκευές υπάρχουν για να κάνεις.
• Έκανα πρώτη φορά και τσουρέκια και έβαψα αυγά(δυστυχώς κουλουράκια δεν πρόλαβα), ζύμωσα ψωμί και έψαξα συνταγή για κατσικάκι.
• Έμαθα ότι τα τσουρέκια λέει για να γίνουν μαστιχωτά πρέπει να ‘χτυπάς’ τη ζύμη όταν τα πλάθεις.
• Ήταν η πρώτη φορά που η γιαγιά μου αντί για να με πάρει τηλέφωνο μες το παράπονο, με πήρε όλο χαρά για να με ρωτήσει αν μου πέτυχε το ψωμί και νομίζω την έκανα περήφανη!
• Έμαθα ότι τελικά δεν είναι τόσο δύσκολο να ετοιμάζεις ένα γιορτινό τραπέζι και να επιμελείσαι το μενού( δεν παίρνω τα εύσημα καθώς τον πρώτο ρόλο είχε ο σύζυξ μου)
• Η μαγειρίτσα έγινε κοτόσουπα και ήταν σίγουρα το πρώτο Μεγάλο Σάββατο που κοιμήθηκα σαν πουλάκι.
• Κατάλαβα για ποιον λόγο η μάνα μου μού έλεγε πάντα να έχω κανένα ζευγάρι ‘καλές’ πιτζάμες(ή πιζάμες ή μπιτζάμες ή όπως λέγονται).
• Ότι το πιο ωραίο για να παρακολουθήσεις στην τηλεόραση είναι η ταπεινότητα του κ. Τσίοδρα και ότι ο πιο διάσημος άνθρωπος στην Ελλάδα αυτή τη στιγμή είναι μάλλον ο Άκης Πετρετζίκης!

Μέσα σε όλη τη παραδοξότητα του αυτό το Πάσχα είχε κάτι όμορφο, περάσαμε καλά οι τέσσερις μας, δεν μας πήρε από κάτω και το διασκεδάσαμε όσο μπορούσαμε, μαγειρέψαμε, βγήκαμε στο μπαλκόνι όπως και οι γείτονες, αισθανθήκαμε πιο ταπεινοί και νιώσαμε το μήνυμα της Ανάστασης πιο έντονα από ποτέ!

 Όχι ότι, αν είχα την ευκαιρία δε θα επέλεγα φασαριόζικο οικογενειακό Πάσχα στο χωριό αλλά ακόμα και έτσι, είχε τη φάση του!

Ελπίζω να πέρασες καλά όπου κι αν βρέθηκες και σου εύχομαι του χρόνου με υγεία να γιορτάσεις όπως επιθυμείς αυτές τις άγιες μέρες.

Για πες, τι καινούριο έζησες ή έμαθες εσύ αυτό το Πάσχα;

Μπορεί να σε ενδιαφέρουν επίσης:

Μένουμε σπίτι με παιδιά: Πώς να αξιοποιήσουμε τον χρόνο μπροστά στις οθόνες.

8 τρόποι για να βγεις από το σπίτι με τη βοήθεια του υπολογιστή σου.

ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ η αντιγραφή και οποιαδήποτε χρήση, αναπαραγωγή, αναδημοσίευση ή τροποποίηση όλου ή μέρους του άρθρου ή της ιστοσελίδας χωρίς έγκριση. Το περιεχόμενο προστατεύεται από το νόμο περί πνευματικής ιδιοκτησίας 2121/1193.