Δε ξέρω αν έχεις δει ή θυμάσαι την ταινία ‘Η ζωή είναι ωραία’ του Ρομπέρτο Μπενίνι. Η ταινία αυτή μου ήρθε στο μυαλό όταν έπεφτα προχθές το βράδυ για ύπνο  και σκεφτόμουν πως θα μπορούσα να απασχολήσω τη μικρή μου την επόμενη μέρα. Ήδη είχαμε εξαντλήσει τα γνωστά μας παιχνίδια σε σημείο βαρεμάρας ενώ εγώ προσπαθούσα ταυτόχρονα να διαχειριστώ το άγχος μου λόγω της όλης κατάστασης.

Λοιπόν εν συντομία, η ταινία αφηγείται την ιστορία του Γκουίντο, ενός Ιταλό- Εβραίου ο οποίος καταλήγει με τη γυναίκα του και τον γιο του Τζιόζε σε ναζιστικό στρατόπεδο συγκέντρωσης. Ο πρωταγωνιστής καλείται να βρει τρόπους να κρατήσει ψηλά το ηθικό της οικογένειας του όπως και να γλυτώσει τον γιο του από τον θάλαμο αερίων.