Εβόρα… Αέρας, άνεμος, δροσερός καιρός, δροσερός τόπος, σκιερό μέρος… Εκεί όπου ευχαριστιούνται οι αισθήσεις, ευχαριστιέται και η ψυχή… Εβόρα, ή και ευώρα, η καλή ώρα, η ιδανική στιγμή της ημέρας.
«Εμπαίν’ εβόραν ‘ς σην καρδίαν», όπως έλεγαν παλιά… Κι εκείνη ηρεμεί, γαληνεύει, θαυμάζει το μεγαλείο και τη δύναμη της φύσης, αλλά και την ανάγκη του ανθρώπου να έρθει κοντά σε όλα αυτά, να γεμίσει από όλα αυτά. Μια μικρή λέξη που κρύβει στον πυρήνα της όλο τον κόσμο μας, κυριολεκτικά και μεταφορικά. Γιατί έτσι μεγαλώσαμε…
Τι γυρεύει ένας τοίχος στη μέση του βιβλίου; Τι υπάρχει στην άλλη πλευρά του τοίχου και πόσο ασφαλής είναι η πλευρά που βρισκόμαστε; Στην άλλη πλευρά βρίσκεται κάτι που μπορεί να μας βλάψει ή φοβόμαστε αυτό που δεν γνωρίζουμε;
Ένας τοίχος χωρίζει το βιβλίο στη μέση . Από τη μια πλευρά βρίσκεται ο μικρός ήρωας-ιππότης, ο οποίος προσπαθεί να επισκευάσει τον τοίχο από τον οποίο έχει πέσει ένα τούβλο. Είναι πολύ χαρούμενος γιατί η δική του πλευρά του τοίχου είναι ασφαλής. Έτσι πιστεύει τουλάχιστον.
Με τα βιβλία parenting πως τα πάμε; Δε ξέρω αν έχεις διαβάσει ή όχι και σε περίπτωση που έχεις διαβάσει αν σου άρεσαν ή τα απέρριψες. Σε οποιαδήποτε κατηγορία κι αν ανήκεις σου έχω μια εξαιρετική πρόταση .Το «Τι σκέφτεται το παιδί μου» της Tanith Carey των εκδόσεων Ψυχογιός.
Σίγουρα δεν έχω διαβάσει τα πάντα, έχω διαβάσει όμως αρκετά βιβλία γονεϊκότητας και μπορώ να σου πω με βεβαιότητα πως το συγκεκριμένο είναι από τα καλύτερα. Γραμμένο με πολύ απλό και κατανοητό τρόπο, δομημένο προοδευτικά και πολύ ωραία οργανωμένο. Σίγουρα δε σε κουράζει και βρίσκεις κάτι ενδιαφέρον σε κάθε σελίδα.
