Οι διακοπές του 2020, εν μέσω κορονοΐου, ήταν περίπου όπως και το υπόλοιπο 2020…ιδιαίτερες, απρόβλεπτες, όμορφες, με πολλές σκέψεις και πασπαλισμένες με ανασφάλεια. Να πάμε ή όχι; Πού; Οδικώς ή με πλοίο( για αεροπλάνο ούτε λόγος); Πώς θα είναι με δύο παιδιά;
Αφού λοιπόν η ανάγκη μας (ή καλύτερα η δική μου ανάγκη) για διακοπές και να αλλάξουμε παραστάσεις ήταν μεγαλύτερη, η απόφαση πάρθηκε… Θα πάμε glamping στη Χαλκιδική!… Ναι, δεν πήγαμε εκεί τελικά, αλλά αυτή ήταν η αρχική ιδέα μιας και εν μέσω αυτής της κατάστασης θεωρήσαμε ότι είναι η καλύτερη επιλογή . Μέσα σε κάμπινγκ με πριβέ παραλία, παιδική χαρά, μάρκετ, ταβέρνα και περιφραγμένο αλλά με δικό μας αυτόνομο κατάλυμα. Τέλεια επιλογή με μικρά παιδιά. Υπολογίσαμε όμως χωρίς τον Χαρδαλιά και τα έκτακτα μετρά που επέβαλαν μάσκα και στους εξωτερικούς χώρους για το νομό Χαλκιδικής τρεις μέρες πριν να φύγουμε. Ε, όχι και μάσκα στις διακοπές! Οπότε, αλλαγή σχεδίων.
Επόμενη λύση άμεσης ανάγκης… κλασικά, Θάσος. Και αφού βρήκαμε ενοικιαζόμενα δωμάτια μπροστά στη θάλασσα και θα γλυτώναμε τα σούρτα-φέρτα με αυτοκίνητο, τα κλείσαμε το επόμενο πεντάλεπτο. Να είναι καλά οι φίλοι μας οι ξένοι που ακύρωσαν τις κρατήσεις τους και καταφέραμε τελευταία στιγμή να βρούμε τα πιο σούπερ δωμάτια που θα μπορούσαμε να βρούμε. Πήραμε λοιπόν τα μπογαλάκια μας , τα αντισηπτικά μας, τις μάσκες μας και δρόμο.
Δες επίσης: Στη Θάσο με παιδιά
Στα λέω πολύ χαλαρά, αλλά η αλήθεια είναι ότι οι διακοπές μας ήταν ολόκληρο σίριαλ από την αρχή του καλοκαιριού. Η μια στραβή μετά την άλλη, τόσο που είπα ότι μάλλον αυτά είναι σημάδια και το σύμπαν κάτι θέλει να μου πει.
Τελικά όμως όλα ήρθαν έτσι ώστε αυτές οι διακοπές να είναι υπέροχες, ξεκούραστες(όσο τουλάχιστον γίνεται με δύο παιδιά), γεμάτες όμορφες στιγμές και να έχουν λίγο απ’ όλα μέσα. Έτσι εν μέσω κορονοϊού:
Ταξίδι με μάσκα
Μάσκα στο πλοίο, στα καταστήματα , στους κλειστούς χώρους. Μπορεί να μην ήταν ότι καλύτερο αλλά τελικά δε μας ενόχλησε κιόλας. Όλοι φορούσαν μάσκα, όχι απαραίτητα σε στόμα-μύτη βέβαια, καθώς πολλοί την χρησιμοποιούσαν και ως μούσι.
Έτσι κι αλλιώς καθόμασταν πάντα κατάστρωμα στη διαδρομή Κεραμωτή-Θάσο αλλά φέτος ένας λόγος παραπάνω. Ευτυχώς το φέρρυ κάνει λιγότερο από μια ώρα να φτάσει όποτε ούτε που το καταλάβαμε.
Αυτή μάλιστα που πραγματικά απόλαυσε τη διαδρομή ήταν η Θεοδώρα, η οποία μάλλον έχει καταλάβει ότι η μάσκα είναι παιχνίδι και δεν την έβγαλε ούτε γκρίνιαξε σε όλη τη διάρκεια. Έχει αντιληφθεί επίσης ότι πρέπει να τη χρησιμοποιεί σε κλειστούς χώρους και έτσι απαιτεί να της τη βάζουμε. Ανησυχώ ότι σε λίγο θα αρχίσει να θέλει να τη φοράει και μέσα στο σπίτι!
Παρεμπιπτόντως, για να είναι και τυπικοί στο φέρρυ μας έδωσαν να συμπληρώσουμε έντυπα με τα στοιχεία μας, προφανώς για ιχνηλάτιση των επαφών σε περίπτωση που χρειαστεί, τα οποία όμως δεν μας ζητήθηκαν ποτέ πίσω συμπληρωμένα. Τα κράτησα για σουβενίρ.
Καθαριστικά και χλωρίνη στις αποσκευές
Οκ, δεν τα κουβάλησα όλα από το σπίτι… κάποια τα πήραμε από εκεί! Γιατί μπορεί τα δωμάτια που βρήκαμε τελικά να ήταν πεντακάθαρα(προς τιμήν τους ψέκαζαν ακόμα και τις κούνιες στην αυλή) αλλά όσο να ‘ναι λες ‘ας βάλω και το δικό μου χεράκι’, έτσι , για περισσότερη ασφάλεια. Οκ, δεν έτριβα τα πατώματα με χλωρίνη αλλά ένα απολυμαντικό σπρέι το έριξα στις επιφάνειες.
Επίσης σε κάθε τσάντα και τσαντάκι υπήρχε πάντα ένα απολυμαντικό τζελ για τα χέρια πρόχειρο. Ελπίζοντας, πως ότι γλυτώσεις- γλύτωσες.
Μάλλον παντού κάπως έτσι σκέφτηκαν και σε πολλά μαγαζιά αλλά και διάφορα σημεία υπήρχαν υγρά για να απολυμαίνεις τα χέρια σου. Ακόμα και στην είσοδο του καρουζέλ πριν ανέβουν μικροί και μεγάλοι!
Αλτέρνατιβ διαδρομές.
Η αλήθεια είναι ότι παρόλο που μας είπαν πως το νησί δεν είχε κόσμο(και η αλήθεια είναι πως σε σχέση με άλλες χρονιές δεν είχε) βρήκαμε περισσότερο κόσμο απ’ ότι περιμέναμε.
Πέρα από ένα βράδυ που κατεβήκαμε Λιμένα, στον οποίο το λες ότι είχε τον κόσμο του, αλλά πήγαμε γιατί ήταν σχετικά δίπλα, όλες τις υπόλοιπες μέρες όταν βγαίναμε προτιμούσαμε όχι τα ‘μεγάλα ονόματα’ του νησιού.
Έτσι γνωρίσαμε το όμορφο Καζαβίτι, φάγαμε πεντανόστιμα σουτζουκάκια και κεμπάπ στην Καλλιράχη, είδαμε την ωραιότερη θέα του νησιού από το Σωτήρα και είχαμε τη χαρά να κολυμπήσουμε χωρίς κόσμο στον Ατσπά, για τον οποίο μας είπαν ότι υπό νορμάλ συνθήκες αν πετυχαίναμε κόσμο θα ήμασταν ο ένας πάνω στον άλλον.
Πολύ χαίρομαι που παρόλο που έχω πάει 412542 φορές στη Θάσο ανακαλύπτω νέα μέρη που με εκπλήσσουν ευχάριστα(Και έτσι έχω και μπόλικο υλικό για να σου δείξω).
Κάναμε τις πιο ξεκούραστες διακοπές
Και επαναλαμβάνω όσo ξεκούραστες μπορούν να είναι με δύο παιδιά. Για την ακρίβεια ένα νήπιο και ένα βρέφος. Κι όμως μπορεί για κάποιον το να έχει ένα βρέφος όλη την ώρα κολλημένο επάνω του ή να τραβολογάει ένα νήπιο να φαντάζει εφιάλτης, όταν όμως είσαι μέσα στο χορό οφείλεις να χορέψεις. Κάπως έτσι λοιπόν τα θεωρήσαμε όλα αυτά αυτονόητα, όποτε δεν ήταν κάτι που μας προβλημάτισε ή μας ταλαιπώρησε.
Πρώτα απ’όλα η Θάσος ως επιλογή προορισμού ήταν εξαιρετική καθώς είναι πολύ κοντά μας, εύκολα προσβάσιμη με πλοίο και εξαιρετικά kids&family friendly. Το κατάλυμα που επιλέξαμε ήταν δίπλα στη θάλασσα έτσι δεν χρειάζονταν να μετακινήσουμε το αυτοκίνητο παρά μόνο για τις βόλτες μας. Παίρναμε τις πετσετούλες μας, τα κουβαδάκια μας και βουρ για παραλία.
Δεύτερον, προσαρμοστήκαμε στο πρόγραμμα των παιδιών. Έτσι προσπαθούσαμε το μεσημέρι να τρώμε στο κατάλυμα(τζάμπα να πάει το τραπέζι στο γκαζον;!) ή κάπου κοντά ώστε να κοιμούνται τα μικρά κατευθείαν για να ισχιώνουμε και εμείς το κορμάκι μας. Ναι και στο δωμάτιο μαγειρέψαμε και το μπιτσόμπαρο από δίπλα να είναι καλά με τα κλαμπ σάντουιτς του.
Τρίτον, για τον μικρό είχα ήδη έτοιμα homemade συσκευασμένα γεύματα και οργανωθήκαμε ώστε να έχουμε σε ετοιμότητα τοστάκια, σνακ και όλα τα σχετικά για τη μεγάλη.
Τέλος, το κατάλυμα μας ήταν kids friendly, για την ακρίβεια πιο kids friendly δεν γίνεται! Τίνγκα στα kids! Μπορεί στην υπόλοιπη Θάσο να μην είχε κόσμο, αλλά στο δικό μας κατάλυμα τα δωμάτια δεν προλάβαιναν να αδειάσουν και ξαναγέμιζαν . Και όλως τυχαίως με οικογένειες με παιδάκια πάνω-κάτω στην ίδια ηλικία, οπότε όλα είχαν βρει παρέα και οι γονείς την ησυχία τους! Εντάξει, όχι ακριβώς, αλλά θέλω να πω ότι ήταν πολύ πιο εύκολα τα πράγματα έχοντας και άλλα παιδάκια για να κάνουν παρέα. Η αυλή ήταν τεράστια και είχε και παιδική χαρά οπότε δεν νομίζω ότι μπορούσαμε να ζητήσουμε κάτι καλύτερο!
Είχαμε πριβέ παραλία
Εντάξει… όντως δεν μπορούσαμε να ζητήσουμε κάτι καλύτερο! Η παραλία πέραν του ότι ήταν ακριβώς μπροστά στα δωμάτια ήταν ψιλοπριβέ μιας και οι μοναδικοί θαμώνες ήταν οι ένοικοι του καταλύματος. Έτσι όχι μόνο δεν ταλαιπωρούμασταν, δεν συνωστιζόμασταν αλλά είχαμε και μια παραλία μόνο για εμάς. Ο Παχύς όπου βρίσκονταν τα δωμάτια είναι ιδανική παραλία για παιδιά, με άμμο, ρηχά νερά και στο συγκεκριμένο σημείο με φυσική σκιά από τα πεύκα ακριβώς από πάνω.
Μέσα σε όλα, λοιπόν, τα στραβά τελικά περάσαμε καλύτερα απ’ ότι θα μπορούσαμε να φανταστούμε.
Νομίζω πλέον κάπως έτσι θέλω να είναι οι διακοπές μου. Όχι με κορονοΐο… αλλά αν και φύσει άνθρωπος που δεν θέλει να κάθεται, θα ήθελα να είναι όσο πιο χαλαρές και άνετες γίνεται!
Οι δικές σου διακοπές εν μέσω κορονοϊού, αν πήγες; Πολύ θα ήθελα να ακούσω τη δική σου ιστορία.
Μπορεί να σε ενδιαφέρει:
Γλυφονέρι, ένα κρυμμένο διαμαντάκι στη Θάσο
ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ η αντιγραφή και οποιαδήποτε χρήση, αναπαραγωγή, αναδημοσίευση ή τροποποίηση όλου ή μέρους του άρθρου ή της ιστοσελίδας χωρίς έγκριση. Το περιεχόμενο προστατεύεται από το νόμο περί πνευματικής ιδιοκτησίας 2121/1193.
