Γαϊδουροχώρα… ακούγεται στα αυτιά μου σα νεραϊδοχώρα, μόνο που αντί για νεράιδες που ίπτανται, συναντάς παιχνιδιάρικα γαϊδουράκια! Σίγουρα βρίσκεσαι στην καλή πλευρά του παραμυθιού. Και η αλήθεια είναι πώς για τα γαϊδουράκια που φιλοξενούνται εκεί, είναι σα να βρίσκονται σε παραμύθι, αν λάβουμε υπόψη και τις συνθήκες διαβίωσής τους πριν.
Την Γαϊδουροχώρα την ανακάλυψα ψάχνοντας για δραστηριότητες ή μέρη που θα μπορούσαμε να πάμε με τα παιδάκια μου γύρω από το αεροδρόμιο, μιας και είχαμε 2-3 ώρες για να σκοτώσουμε πριν την πτήση μας. Googlαρα λοιπόν «πάρκα για παιδιά ή κάτι τέτοιο» και πετάχτηκε μπροστά μου. Κάτι ότι αγαπάμε ζωάκια(εκτός από τις κότες μάλλον), κάτι 4,8 αξιολόγηση στη Google, κάτι το ότι φάνηκε πολύ ενδιαφέρον, ο κύβος ερρίφθη!Το απόγευμά μας πριν την πτήση θα το αφιερώναμε εκεί.
Αφήνουμε λοιπόν την Εθνική και κατευθυνόμαστε προς το αγρόκτημα που βρίσκεται στο Κορωπί . Ήδη μπαίνεις σε άλλη διάθεση ,καθώς το σκηνικό αλλάζει και τίποτα δεν σου θυμίζει Αθήνα. Και εκεί που λες πού πάω, πού βρίσκομαι και τι υπάρχει στα χωράφια, τσούπ, φτάνεις στον προορισμό σου: Το κέντρο προστασίας για τα γαϊδουράκια ‘Γαϊδουροχώρα’ και στο πρόσωπο των παιδιών σου σκάει το πρώτο χαμόγελο.
Χώρος περιποιημένος και προσεγμένος. Πολύχρωμοι στάβλοι και παγκάκια με κιλίμια κάτω από τα δέντρα συνθέτουν το πολύ όμορφο περιβάλλον. Τα γαϊδουράκια το καθένα στον χώρο του ή πολλά μαζί περιεργάζονται τους επισκέπτες και γκαρίζουν περιμένοντας χάδια.
Γνωρίζοντας τη Γαϊδουροχώρα
Είμαστε τυχεροί γιατί φτάνουμε πάνω στην ώρα για την ξενάγηση. Γιατί, ω ναι, έχει ξενάγηση ή καλυτέρα γνωριμία με τα γαϊδουράκια. Έτσι ξεκινάει σταδιακά η μύηση μας στον ‘Γαϊδουρόκοσμο’. Μπαίνουμε μέσα στον περιφραγμένο χώρο και η γλυκύτατη και ενθουσιώδης ξεναγός μας(ας με συγχωρέσει δε θυμάμαι το όνομα της) μάς συστήνει έναν-έναν τους τετράποδους ενοίκους του κέντρου. Γνωρίσαμε τον παιχνιδιάρη Δον Πεπίτο, τον μικρό Μπέντζαμιν, την πανέξυπνη αρχηγό Μανού(ναι, η αρχηγός είναι γένους θηλυκού), τον προστατευτικό Ισίδωρο και τα υπόλοιπα γαϊδουράκια. Το καθένα έχει τη δική του προσωπικότητα και ταυτόχρονα όλα μαζί έχουν αναπτύξει μια αξιοθαύμαστη κοινωνία με ιεραρχία, φιλίες κι συμπάθειες. Νομίζω σου προκαλεί θαυμασμό το πώς λειτουργούν.
Η ΑΡΧΗΓΙΚΗ ΠΑΡΕΑ Η ΛΟΥΚΙΑ ΑΝ ΘΥΜΑΜΑΙ ΚΑΛΑ
Επίσης κάθε γαϊδουράκι έχει και τη δική του ιστορία. Μια ιστορία που έχει διαμορφώσει τον χαρακτήρα και τη συμπεριφορά του. Δυστυχώς οι περισσότερες όχι και τόσο ευχάριστες, καθώς τα περισσότερα ζώα έφτασαν εδώ παραμελημένα ή ακόμα χειρότερα κακοποιημένα.
Νομίζω ήταν από τις πιο ωραίες και διαδραστικές ‘ξεναγήσεις’ που έχω κάνει. Σα να γνωρίσαμε άτομα που έτυχε να βρεθούμε σε κοινή παρέα για πρώτη φορά. Γνωρίσαμε όλα τα γαϊδουράκια με το όνομα τους, τα χαρακτηριστικά, τις ιδιοτροπίες τους, είδαμε πού μένουν, μάθαμε πληροφορίες για αυτά και πώς να τα φροντίζουμε. Η ξενάγηση ήταν απόλυτα προσαρμοσμένη για παιδιά και στο τέλος πήραν βούρτσες για να χτενίσουν και να περιποιηθούν τα γαϊδουράκια.
Αισθανθήκαμε τρομερή εξοικείωση με τα χαριτωμένα αυτά πλάσματα, τα οποία ήταν πολύ υπομονετικά και δεκτικά, αν και κάποια ήθελαν περισσότερη ώρα για να μας πλησιάσουν. Το λέω αυτό καθώς η μεγάλη μου κόρη, ενώ της αρέσουν τα ζωάκια, φοβάται την επαφή μαζί τους. Παρόλα αυτά με τα συγκριμένα ζώα πήρε το χρόνο της και όχι μόνο τα πλησίασε και τα χάιδεψε αλλά τους μίλησε, τα χτένισε και συμμετείχε πρώτη σε κάθε δράση. Θεωρώ ότι αυτή η σχέση δημιουργήθηκε ,αφενός μεν από τη θετική στάση και ενέργεια των πλασμάτων αυτών, αφετέρου δε από την όμορφη προσέγγιση που έγινε μέσω της ξενάγησης. Έδωσε τη δυνατότητα να κατακτήσουμε την καλύτερη δυνατή επικοινωνία με τα γαϊδουράκια.
Μας άφησαν να κυκλοφορήσουμε στον ίδιο χώρο μαζί τους και να τα πλησιάσουμε. Αν δεν το ξέρεις ,είναι πολύ τρυφερά και χαδιάρικα πλάσματα(ούτε εγώ το ήξερα)! Τους αρέσει η προσοχή, οι αγκαλιές και τα παιχνίδια. Μάλιστα ήμασταν τυχεροί και πετύχαμε ένα από τα παιχνίδια τους , το οποίο παρατράβηξαν, για να μας εντυπωσιάσουν, όπως μας πληροφόρησαν οι υπεύθυνοι του κέντρου.
ΕΠΙ ΤΟΥ ΧΤΕΝΙΣΜΑΤΟΣ ΤΑ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΤΟΥ ΜΠΕΝΤΖΑΜΙΝ ΚΑΙ ΤΟΥ ΤΙΓΡΗ
Είναι πραγματικά απίθανα και χαριτωμένα πλάσματα, με υπομονή και διάθεση για επικοινωνία. Είναι κρίμα να μην παίρνουν όχι μόνο την προσοχή που τους αξίζει, αλλά πολλές φορές το μόνο που έχουν γνωρίσει στην πρότερη ζωή τους να είναι εγκατάλειψη και κακομεταχείριση. Κακά τα ψέματα, ενδεχομένως η πρώτη εικόνα που μας έρχεται στο μυαλό, όταν ακούμε για γαϊδουράκια, είναι ζώα φορτωμένα με πράγματα ή τουρίστες να ανεβοκατεβαίνουν σε κακοτράχαλους δρόμους ή παρατημένα και υποσιτισμένα σε κάποιο χωράφι. Όχι;
Στη Γαϊδουροχώρα παίρνουν τον σεβασμό και την αγάπη που τους αξίζει, όχι μόνο από τους υπεύθυνους αλλά και από τον κόσμο που έρχεται να τα δει. Ζουν σε περιβάλλον καθαρό και προστατευμένο κάτω από αξιοπρεπείς συνθήκες με μπόλικη φροντίδα. Οι άνθρωποι εκεί πραγματικά νοιάζονται και φαίνεται. Έχει γίνει πολύ όμορφη δουλειά όχι μόνο όσον αφορά τις συνθήκες διαβίωσης και τον τρόπο που μυούν τον επισκέπτη στον κόσμο του γαϊδουριού, αλλά και με τον ιδιαίτερα προσεγμένο χώρο, ο οποίος, σημειωτέον, φιλοξενεί και άλλα οικόσιτα ζωάκια.
ΚΑΠΟΙΟΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΕΝΟΙΚΟΥΣ ΑΓΑΠΗΜΕΝΗ ΣΥΝΗΘΕΙΑ ΝΑ ΓΛΥΦΟΥΝ ΤΙΣ ΠΕΤΡΕΣ ΚΑΘΩΣ ΕΧΟΥΝ ΑΛΜΥΡΗ ΓΕΥΣΗ
Μετά τη γνωριμία μας με τα γαϊδουράκια ,καθίσαμε στα παγκάκια κάτω από τα δέντρα για να πιούμε τον καφέ μας με καλούς φίλους, με τους οποίους δώσαμε ραντεβού εκεί. Έτσι χαλαρώσαμε και περάσαμε ευχάριστα την λίγη ώρα που μας είχε απομείνει μέχρι να πάρουμε την πτήση μας. Με αυτά κι αυτά το πώς πέρασε ένα δίωρο σχεδόν ούτε που το καταλάβαμε. Νομίζω πώς ήταν πολύ λίγος ο χρόνος για να έρθεις σε επαφή με τα υπέροχα γαϊδουράκια, να επεξεργαστείς τον χώρο και να αράξεις. Παρόλα αυτά όμως η κάθε στιγμή ήταν γεμάτη και μοναδική. Σίγουρα, αν μας δοθεί η ευκαιρία, θα ήθελα να τον επισκεφτούμε ξανά, αλλά να έχουμε περισσότερο χρόνο στη διάθεσή μας.
Έτοιμοι για Γαϊδουροχώρα;
Εσείς όμως, αν έχετε στο μυαλό σας μια βόλτα στην Γαϊδουροχώρα -και αν δεν το έχετε να το βάλετε- αφιερώστε σίγουρα ένα πρωινό ή ένα απόγευμα , όχι μεσημέρι, καθώς τα γαϊδουράκια ξεκουράζονται(ο σεβασμός που λέγαμε!). Επίσης ,αν δεν το ξέρετε, ρίχνω τώρα την ιδέα, μπορείτε να διοργανώσετε τα γενέθλια του παιδιού σας στο χώρο. Θα είναι σίγουρα ξεχωριστά! Κρίμα που για εμάς πέφτει μακριά.
Ο ΠΟΛΥ ΟΜΟΡΦΟΣ ΧΩΡΟΣ Ο ΠΟΛΥ ΟΜΟΡΦΟΣ ΧΩΡΟΣ γΑΪΔΟΥΡΟΧΩΡΑ
Νομίζω πως ήταν η καλύτερη επιλογή που μπορούσαμε να κάνουμε για να αξιοποιήσουμε τον χρόνο μας. Αποκτήσαμε έτσι μια άλλη οπτική για τα τρυφερά γαϊδουράκια και χτίσαμε μια νέα σχέση μαζί τους. Ιδίως τα παιδιά μου!
Πιστεύω ότι όποιος περάσει μια βόλτα από την Γαϊδουροχώρα δεν θα έχει την ίδια εικόνα που είχε για τα γλυκά αυτά ζωάκια και ίσως θελήσει να τα κάνει και μια αγκαλιά!
Σίγουρα υπάρχουν κι άλλα θεματικά πάρκα με ζώα και φάρμες, αλλά θεωρώ σε λίγα θα βρεις αυτή τη διαφορετική προσέγγιση που προσφέρει η Γαϊδουροχώρα ,όπως επίσης και τον σεβασμό στη προσωπικότητα του κάθε ζώου. My point of view!
Λίγα λόγια για την Γαϊδουροχώρα:
Η «Γαιδουροχώρα» είναι το επισκέψιμο πάρκο του Ελληνικού Κέντρου για το γαϊδούρι. Είναι ένας εναλλακτικός χώρος ψυχαγωγίας και εκπαίδευσης αφιερωμένος σ´ αυτό.
Το Ελληνικό Κέντρο για το γαϊδουράκι ιδρύθηκε το 2014 με σκοπό τη βελτίωση των συνθηκών διαβίωσης και εργασίας των γαϊδουριών στην Ελλάδα. Επιδιώκει επίσης την ευαισθητοποίηση της κοινωνίας απέναντι σε αυτό το γλυκύτατο ζώο.
Στη « Γαϊδουροχώρα» λειτουργούν εκπαιδευτικά προγράμματα και προγράμματα ψυχαγωγίας για παιδιά όλων των ηλικιών, ενώ σημαντικό μέρος των δράσεων αφορούν άτομα με αναπηρία καθώς έχει αποδειχθεί ιδιαίτερα ευεργετική η επαφή τους με τα γαϊδουράκια.
Το ωράριο λειτουργίας και το κόστος εισόδου(πολύ χαμηλό κατά τη γνώμη μου) μπορείτε να τα δείτε εδώ. Επειδή όμως κάθε βοήθεια σε αυτό το έργο είναι πολύτιμη, όποιος ενδιαφέρεται μπορεί να προσφέρει εθελοντική βοήθεια, να κάνει δωρεά, να αγοράσει από το e-shop ή να γίνει ανάδοχος!
Περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να βρείτε στο site της Γαϊδουροχώρας στο Facebook και το Instagram.
Μπορεί να σε ενδιαφέρουν κι αυτά:
Μουσείο Παιδικής Ηλικίας στο Ναύπλιο
