Τον περασμένο Οκτώβρη κάναμε το πρώτο ταξίδι με το μωρό μας σε Γερμανία και Γαλλία.
Ενδεχομένως αυτό θα έπρεπε να είναι το πρώτο ποστ του blog αν ήθελα να δικαιώσω τον τίτλο mama can fly. Άλλωστε μέσα από αυτήν την εμπειρία πείστηκα ότι με θέληση και καλή οργάνωση μπορείς να συνεχίσεις να ταξιδεύεις ακόμη και με μικρά παιδιά ή όπως στη περίπτωση μας, με ένα μωρό.
Η αφορμή για το ταξίδι αυτό ήταν να γιορτάσουμε τα πρώτα γενέθλια της μικρής με τους νονούς της που μένουν Γερμανία. Ίσως θέλαμε την ασφάλεια ότι θα είχαμε κάποιον δικό μας σε αυτό το πρώτο ταξίδι με το μωρό μας. Βλέπεις είχαμε τους ενδοιασμούς μας και άγχος για τη πρωτόγνωρη αυτή εμπειρία.
Το βασικό μας πρόβλημα ήταν ότι καθ’ όλη τη διάρκεια του ταξιδίου θα περνούσαμε αρκετή ώρα μέσα στο αυτοκίνητο. Η Θεοδώρα με το ζόρι κάθεται ή τουλάχιστον κάθονταν μια ώρα στο αυτοκίνητο, όπως άλλωστε και κάθε παιδάκι που σέβεται τον εαυτό του. Μη συζητήσω τη πρώτη φορά στο αεροπλάνο. Γεμίσαμε λοιπόν τη μια χειραποσκευή που δικαιούμασταν με τα ρουχαλάκια της ενώ στην άλλη βάλαμε τα ρούχα και των δυο μας, πήραμε τα παιχνιδάκια της και τα χειροποίητα κριτσίνια της μαμάς( να ‘ναι καλά αυτός-ή που δημιούργησε αυτήν την συνταγή) για να την απασχολούμε και ξεκινήσαμε.
Οι δυο ώρες και κάτι διαδρομή μέχρι το αεροδρόμιο πέρασε γρήγορα. Στο αεροδρόμιο παρακάμψαμε όλες τις ουρές καθώς είχαμε μαζί μας το μωρό, άρα και προτεραιότητα. Στο αεροπλάνο λίγο αγκαλιά από τον έναν στον άλλο, λίγο παιχνιδάκια, λίγο θηλασμός φτάσαμε στον προορισμό μας χωρίς να το πολυκαταλάβουμε, οπότε κάπου εκεί χαλαρώσαμε. Εντάξει τελικά ήταν λίγο πιο εύκολο απ’ ότι φανταζόμασταν το ταξίδι με το μωρό!
Για τις επόμενες 3 μέρες βάση μας ήταν το Hambruken ένα χωριό λίγο πιο έξω από το Bruhsal( πολύ κοντά στη Καρλσρούη) όπου έμεναν οι νονοί της μικρής οι οποίοι θα μας φιλοξενούσαν. Καταπληκτική βάση για εξορμήσεις σε Γερμανία αλλά και Γαλλία. Χαιδελβέργη, Μπάντεν Μπάντεν και Στρασβούργο είναι μερικά μόνο από τα μέρη που μπορείς να δεις. Μέρη που η αλήθεια είναι πως αν δεν είχα φίλους, άρα και λόγο να τα επισκεφτώ, μάλλον δε θα τα επισκεπτόμουν ποτέ. Και θα έκανα μεγάλο λάθος, καθώς η περιοχή κάπου εκεί στα γερμανό-γαλλικά σύνορα, εκεί όπου μπλέκεται ο Μέλανας Δρυμός με το ‘δρόμο του κρασιού’, είναι πανέμορφη και αξίζει πραγματικά να την επισκεφτείς.
Όταν λέμε βέβαια ότι μέναμε σε χωριό, απέχει πολύ από αυτό που έχουμε συνηθίσει στην Ελλάδα ως χωριό, καθώς το συγκεκριμένο- όπως και τα περισσότερα- έχουν αρκετούς χιλιάδες κατοίκους και διαθέτουν μαγαζιά, εστιατόρια και ξενοδοχεία. Τα σπίτια είναι τυπικά της γερμανικής υπαίθρου παρατεταγμένα το ένα δίπλα στο άλλο. Στη μπροστινή πλευρά βλέπουν μόνο τα παράθυρα ενώ δίπλα βρίσκεται η πόρτα όπου οδηγεί στην αυλή και στην είσοδο του σπιτιού, τα οποία δεν μπορείς να τα δεις από το δρόμο. Όλο ήταν αρκετά ενδιαφέρον καθώς έτσι καταφέραμε να ζήσουμε λίγο και σαν ντόπιοι. Επίσης η φύση γύρω από το χωριό, αλλά και την ευρύτερη περιοχή είναι εκπληκτική και προσφέρεται για περιηγήσεις ειδικά αν έχετε παιδάκια. Ψηλά δέντρα και πυκνή βλάστηση, ελαφάκια και σκιουράκια να τριγυρνούν ελευθέρα στο φυσικό τους περιβάλλον. Άλλωστε βρισκόμαστε στη προέκταση του Μέλανα Δρυμού.
Το Bruchsal ακριβώς στα πέντε λεπτά με το αυτοκίνητο από το μέρος που μέναμε είναι μια μικρή σχετικά πόλη, δεν υπάρχουν πολλά να δεις εκτός ίσως από το παλάτι που διαθέτει (όπως παλάτι θα βρεις σχεδόν σε κάθε γερμανική πόλη). Παρόλα αυτά είναι ιδανική για χαλαρή βόλτα, ψώνια, καφέ ή φαγητό. Αυτό που μου έκανε εντύπωση όλες αυτές τις μέρες του ταξιδιού με το μωρό είναι πόσο προσβάσιμες είναι σε καρότσια όλες οι γερμανικές πόλεις που επισκεφθήκαμε. Αυτό όπως και άλλα πράγματα που σίγουρα πριν δε θα έδινες σημασία αλλά σαν μαμά αρχίζεις να τα εκτιμάς!
Και ξεκινάμε τις εξορμήσεις μας
Μονοήμερη στη Χαϊδελβέργη
Σε απόσταση μισής ώρας βρίσκεται η γραφική πόλη της Χαϊδελβέργης, η οποία είναι χτισμένη στις όχθες του ποταμού Νέκαρ και στην οποία βρίσκεται το παλαιότερο πανεπιστήμιο της Γερμανίας. Φοιτητούπολη, ρομαντικός αλλά και οικογενειακός προορισμός. Στη Χαϊδελβέργη λοιπόν αφιερώσαμε τη πρώτη μέρα μας. Εννοώ πρώτη ημέρα εξορμήσεων καθώς την προηγούμενη, ημέρα της άφιξης τη περάσαμε γιορτάζοντας τα γενέθλια της μικρής Θεοδώρας(γίναμε ενός και γιορτάζουμε τα πρώτα μας γενέθλια στο εξωτερικό!).
Μπήκαμε λοιπόν στη παλιά πόλη της Χαϊδελβέργης και περπατήσαμε την κεντρική Hauptstrasse, η οποία διασχίζει όλη τη παλιά πόλη και είναι ο μακρύτερος πεζόδρομος της Γερμανίας. Περιπλανηθήκαμε στα δρομάκια δεξιά και αριστερά και απολαύσαμε τον καφέ μας με θέα την Εκκλησία του Αγίου Πνεύματος και το Δημαρχείο. Φτάσαμε μέχρι τη παλιά γέφυρα( Alte Brucke) και τη περίεργη μαϊμού-φύλακα της γέφυρας. Ο μύθος λέει πως αν αγγίξεις τη μαϊμού θα επιστρέψεις στη Χαϊδελβέργη, ενώ αν αγγίξεις το δίσκο που κρατάει θα αποκτήσεις πλούτη ( εγώ πάντως μέχρι στιγμής σίγουρα δεν έγινα πλούσια!).
Διασχίζοντας την παλιά γέφυρα μπορείς μέσα από το ‘μονοπάτι των φιλοσόφων’, μια μαγευτική διαδρομή, να φτάσεις στο πανεπιστήμιο με τη περίφημη φοιτητική φυλακή, διάσημο αξιοθέατο της πόλης. Δυστυχώς εμείς δε καταφέραμε να το κάνουμε καθώς ο καιρός δεν ήταν σύμμαχος μας, φυσούσε, είχε αρκετό κρύο και ψιλοέβρεχε που και που. Αυτό μας απέτρεψε και από το να ανέβουμε στο πανέμορφο καλοδιατηρημένο κάστρο και να θαυμάσουμε τη θέα από το λόφο. Το οποίο κάστρο είναι προσβάσιμο και σε καρότσια καθώς μπορείς να χρησιμοποιήσεις ασανσέρ για να φτάσεις . Η αλήθεια είναι βέβαια ότι το εισιτήριο του ασανσέρ είναι λιγάκι τσιμπημένο, γι’ αυτό και εναλλακτικά μπορείς να ανέβεις με τα σκαλιά. Μιας και δεν τα καταφέραμε, ελπίζουμε να ισχύει ο μύθος της μαϊμούς και να επιστρέψουμε για να κάνουμε αυτά που αφήσαμε!
Σίγουρα, όταν ταξιδεύεις με ένα μωρό δεν έχεις τη δυνατότητα να κάνεις τα πράγματα όπως θα τα έκανες μόνος σου. Με το να χαλαρώσουμε όμως το πρόγραμμα μας, μπορέσαμε και ευχαριστηθήκαμε περισσότερο τη βόλτα μας. Δοκιμάσαμε πόσο καυτερά λουκάνικα αντέχουμε να φάμε στο My currywurst καθώς μπορείς να επιλέξεις το βαθμό καυτερότητας της σάλτσας που θα βάλεις στο hot dog σου (άλλωστε στη Γερμανία είσαι , ένα λουκάνικο θα το φας!). Όπως επίσης ανακαλύψαμε τη χαριτωμένη μυστική αυλή του Café Schafheutle για να πάρουμε ακόμη ένα καφέ. Άλλωστε, με ένα μωρό οι τακτικές στάσεις είναι αναπόφευκτες!
Για τη συνέχεια Γαλλία! Από τη στιγμή που κανονίσαμε το ταξίδι μας, βασικός στόχος ήταν η επίσκεψη μας στο Στρασβούργο.
Το ότι περνάς στη Γαλλία ούτε καν το καταλαβαίνεις, εκτός ίσως από το ότι τα χορταράκια στην άκρη του δρόμου θα είναι διαφορετικά κουρεμένα (εννοείται ότι οι Γερμανοί είναι πιο σχολαστικοί σε αυτό). Περνάς μια γέφυρα και τσουπ! βρίσκεσαι Γαλλία. Το Στρασβούργο βρίσκεται πολύ κοντά στα σύνορα με τη Γερμανία και πραγματικά αν βρίσκεσαι στη περιοχή δεν γίνεται να μην το επισκεφτείς. Αντικείμενο διαμάχης ανάμεσα σε Γαλλία και Γερμανία για πολλά χρόνια, με διαδοχικές καταλήψεις πότε από τη μια και πότε από την άλλη χώρα. Τόσο που δανείζεται στοιχεία της κουλτούρας και της αρχιτεκτονικής και των δύο κρατών. Λόγω της ιστορίας του, μάλιστα, είναι μια από τις τρεις πόλεις παγκοσμίως που ενώ δεν είναι πρωτεύουσα κράτους φιλοξενεί διεθνείς οργανισμούς. Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο(μοιρασμένο με τις Βρυξέλλες), το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και το Συμβούλιο της Ευρώπης βρίσκονται εδώ.
Παρκάραμε και κατευθυνθήκαμε στο κέντρο του Στρασβούργου, περνώντας τις χαριτωμένες γέφυρες πάνω από τα κανάλια. Πριν φτάσουμε στον Καθεδρικό πήραμε τον καφέ μας στην πολύ όμορφη Kleber square, τον οποίο καφέ εννοείται τον συνοδεύσαμε με γαλλικά κρουασάν. Στις 12.30 ακριβώς βρισκόμασταν στον Καθεδρικό Ναό για να πετύχουμε την ‘παρέλαση’ των αγαλμάτων του αστρονομικού ρολογιού που βρίσκεται στο εσωτερικό του ναού. Δυστυχώς οι εργασίες συντήρησης του ρολογιού δεν μας το επέτρεψαν. Παρόλα αυτά μόνο απογοητευμένοι δεν φύγαμε καθώς ο επιβλητικός ναός είναι εντυπωσιακός τόσο εσωτερικά όσο και εξωτερικά, με χιλιάδες λεπτομέρειες στη πρόσοψη του και σίγουρα πρέπει να τον επισκεφτείς. Μάλιστα ήταν το ψηλότερο κτίριο στον κόσμο μέχρι και λίγο πριν το τέλος του 19ου αιώνα.
Συνεχίσαμε τη βόλτα μας στη ‘Petit France’ το πιο γραφικό και πιο αναγνωρίσιμο μέρος της πόλης. Αν και ο καιρός μας έκανε το χατίρι αυτή τη φορά, δυστυχώς η μετακίνηση με το παιδικό καροτσάκι στα σοκάκια δεν ήταν εύκολη και έπρεπε να κάνουμε μερικούς κύκλους παραπάνω για να κυκλοφορήσουμε πιο άνετα.
Αποφασίσαμε λοιπόν να κάνουμε πιο εύκολη τη βόλτα μας με μια βαρκάδα στα κανάλια του Στρασβούργου.Το βαρκάκι της Βatorama cruises περνάει από όλα τα βασικά σημεία της πόλης προσφέροντας ξενάγηση, μέσω ακουστικών. Μπορείτε να μπείτε σε κλειστό πλοιάριο, αλλά σίγουρα η βόλτα με το ανοιχτό έχει άλλη μαγεία, όπως επίσης αν δε θέλετε να περιμένετε στην ουρά μπορείτε να κλείσετε τα εισιτήρια σας ηλεκτρονικά. Αν πάλι θέλετε να κάνετε τη βόλτα σας μέσα στους δρόμους της πόλης μπορείτε επιλέξετε να πάρετε το τρενάκι που τη διασχίζει. Αν έχετε όμως μαζί σας πακετάκι μωρό με καρότσι σίγουρα η βαρκάδα θα σας σώσει. Η μικρή ξετρελάθηκε και όταν κουράστηκε πλέον έπεσε στην αγκαλιά μου και κοιμήθηκε, ενώ εμείς συνεχίσαμε να απολαμβάνουμε χαλαροί τη βόλτα μας.
Εννοείται πως δε γινόταν να φύγουμε από τη πόλη χωρίς να δοκιμάσουμε τάρτα φλαμπέ, κάτι ανάμεσα σε τάρτα και πίτσα με έξτρα κρεμμύδια. Δε θα πω ότι ενθουσιάστηκα με το παραδοσιακό φαγητό της Αλσατίας αλλά έτσι για να τσιμπήσεις καλό ήταν. Ευτυχώς που βρίσκεις σε κάθε γωνία φούρνο για να προμηθευτείς τα κρουασάν σου, φυσικά δε θα μπορούσαμε να μην πάρουμε μερικά για τον δρόμο!
Για το τέλος Μπάντεν Μπάντεν.
Για τη Τρίτη μέρα δεν είχαμε βάλει κάτι στο πρόγραμμα, καθώς τα βασικά μέρη που θέλαμε να πάμε τα είχαμε καλύψει. Το Μπάντεν Μπάντεν προέκυψε τυχαία καθώς ναυάγησε το αρχικό σχέδιο να πάρουμε το τρένο και να πάμε κάπου. Είπαμε να δοκιμάσουμε το τρένο, καθώς ένα από τα αρνητικά της Γερμανίας είναι οι πολυσύχναστοι αυτοκινητόδρομοι, οι οποίοι σε περίπτωση ατυχήματος μπλοκάρονται για αρκετή ώρα. Κάτι που εννοείται πως δεν θέλαμε, πολύ περισσότερο με το μωρό στο αυτοκίνητο. Δυστυχώς όμως οι ώρες του τρένου δεν βόλευαν, οπότε αυτοκίνητο και πάλι στο δρόμο, κάπου κοντά, Μπάντεν Μπάντεν λοιπόν.
Σε περίπου 45 λεπτά μπήκαμε στα καταπράσινα περίχωρα του Μπάντεν Μπάντεν εκεί όπου ξεκινάει ο Μέλανας Δρυμός. Η αλήθεια είναι ότι ποτέ δεν είχα το Μπάντεν Μπάντεν ως υποψήφιο τουριστικό προορισμό καθώς το μόνο που ήξερα για το μέρος είναι ότι κάπου εκεί βρίσκεται το αεροδρόμιο. Λάθος μου που το υποτίμησα, το μέρος είναι πανέμορφο ! Από τις πιο διάσημες λουτροπόλεις , πνιγμένη στο πράσινο, φιλοξενεί το παλαιότερο καζίνο στην Ευρώπη. Γι’ αυτό ίσως και αποτελεί έναν από τους πιο ελίτ προορισμούς. Μάλιστα το Μπάντεν Μπάντεν είναι η πόλη με τους περισσότερους εκατομμυριούχους στη Γερμανία, κάτι που είναι μάλλον εμφανές αν τριγυρίσεις λιγάκι στη πόλη.
Μιας και με ένα μωρό το να κάνουμε σπα ή να μπούμε στο καζίνο ήταν απαγορευτικά, προτιμήσαμε να ανέβουμε στο βουνό Merkur στους πρόποδες του οποίου βρίσκεται το Μπάντεν Μπάντεν . Λιγάκι πιο έξω από τη πόλη και έπειτα από μικρή ανηφορική διαδρομή με το αυτοκίνητο βρεθήκαμε στο MerkurBergahn από όπου πήραμε το τελεφερίκ, το οποίο μέσα από μια ονειρεμένη σύντομη διαδρομή μέσα στο δάσος σε ανεβάζει στη κορυφή. Δεν ήμασταν αρκετά τυχεροί για να πετύχουμε τολμηρούς να κάνουν αλεξίπτωτο πλάγιας όπως συνηθίζουν από εδώ αλλά αράξαμε και απολαύσαμε την εκπληκτική θέα. Ιδανικό μέρος για να ξεφύγεις από τη πόλη και να κάνεις κάτι διαφορετικό.
Επιστρέψαμε στη πόλη για να συνεχίσουμε. Πήραμε τον καφέ μας στο χέρι και κάναμε τη βόλτα μας στη ‘Λεωφόρο του φωτός’ , μονοπάτι ανάμεσα σε δέντρα,συντριβάνια και πηγές με νερό. Απόλυτα προσβάσιμα(και πάλι) όλα με το παιδικό καροτσάκι. Σκηνικό παραμυθένιο, με καφετέριες δίπλα στο νερό και μικρές γέφυρες κατά μήκος της διαδρομής. Φτάσαμε μέχρι το καζίνο και από εκεί μπήκαμε στον κεντρικό πεζόδρομο της πόλης. Καθίσαμε για φαγητό στο όμορφο μεν αλλά άκρως τουριστικό και γευστικά αδιάφορο κελάρι της μπυραρίας Loewenbraeu. Σίγουρα, δε θα πρότεινα το συγκεκριμένο μαγαζί για φαγητό, παρόλα αυτά στον πεζόδρομο και στα γύρω δρομάκια θα βρείτε άπειρες επιλογές για φαγητό, ποτό ή καφέ.
Αν θέλετε ένα χαλαρωτικό ρομαντικό διήμερο με σπά, ένα ήρεμο μέρος για οικογενειακές καταστάσεις ή βρίσκεστε στη γύρω περιοχή και θέλετε να πεταχτείτε κάπου για μονοήμερη εξόρμηση το Μπάντεν Μπάντεν είναι εξαιρετική επιλογή.
Σίγουρα υπάρχουν και άλλα πράγματα να κάνετε και περισσότερα μέρη να δείτε στη τριγύρω περιοχή, δυστυχώς όμως εμείς δεν είχαμε άλλες μέρες, την επομένη επιστρέφαμε Ελλάδα. Αν όμως έχετε επιπλέον μέρες στη διάθεση σας μπορείτε να επιλέξετε να πάρετε τον ‘δρόμο του κρασιού’ και να επισκεφτείτε τα πανέμορφα, παραδοσιακά χωριουδάκια της Αλσατίας με τους αμπελώνες τους. Αν πάλι θέλετε να κινηθείτε προς Γερμανία πλευρά μπορείτε να επισκεφτείτε το Freiburg,το Triberg και τα χωριά των ωρολογοποιών στη καρδιά του Μέλανα Δρυμού.
Όπως βλέπετε έχω ήδη θέσει τους στόχους για την επόμενη επίσκεψη!
Διαβάστε επίσης:
Ταξίδι με μωρό; Κι όμως μπορεί να είναι εύκολο
6 comments
Ταξίδεψα νοερά τώρα…
Μία απο τίς πολύ καλές μου φίλες σπούδαζε Χαιδελβέργη και είχαμε πάει όλο το παρεάκι να την επισκεφθούμε. Κάναμε και τις εξορμήσεις μας γύρω γύρω και ναι, έχεις δίκιο, είναι πολύ όμορφα και δεν πας, αν δεν έχεις κάποιο φίλο – γνωστό σου εκεί!
Τώρα που έχουμε γνωστούς, έχω βρει και τους επόμενους προορισμούς για εξορμήσεις στη περιοχή! I’ll be back!
wow! τέλειο ταξίδι! μπράβο σας! και γω είμαι πλέον φαν των ταξιδιών στο εξωτερικό με παιδί.. μακάρι να μπορούμε να πηγαίνουμε συχνά! keep up!
Ετοιμάζουμε και το επόμενο ταξίδι. Σας εύχομαι πολλά και όμορφα ταξίδια!
Πόσο όμορφο οδοιπορικό Κική! Η Γερμανία είναι άχτι μου εδώ και πολλά χρόνια αλλά όλο κάτι τυχαίνει και δεν πάμε. Μόνο Βερολίνο και Λιουμπεκ. Με τους χάρτες σου πάλι με έβαλες σε ιδέες! Μας ταξίδεψες πολύ όμορφα! Περιμένω τα επόμενα!
Έχω ταξιδέψει παλιότερα σε Βερολίνο, Μόναχο, Δρέσδη, παρόλα αυτά υπάρχουν πανέμορφα μέρη που δεν τα είχες στο μυαλό σου σαν top προορισμούς. Γενικά η Γερμανία είναι πολύ εύκολος προορισμός και έχεις πολλές επιλογές, ψαξ’το και ταξίδεψε! Αυτό θέλω να σου βάλω ιδέες!