“Αν είχα μπροστά μου δηλαδή κάποιον που θα μου έλεγε ότι δεν του αρέσει η δουλειά που κάνει ή ότι η καρδιά του χτυπάει για κάτι άλλο; Θα του έλεγα να δώσει χώρο σε όλο αυτό που αισθάνεται, να το αφουγκραστεί, να βρει ανθρώπους που να νιώθει ότι τον στηρίζουν κι έτσι να αναμετρηθεί με αυτό που φοβάται, με αυτό που θέλει, με αυτό που νιώθει ότι είναι “το σωστό” γι’ αυτόν και να εμπιστευτεί την εσωτερική του φωνή. “
Αυτή η στήλη στριφογυρνούσε πολύ καιρό στο μυαλό μου, γιατί μου αρέσουν οι ιστορίες που σε εμπνέουν και οι άνθρωποι που σου δίνουν ενέργεια. Άνθρωποι που σε ωθούν να βγάλεις τον καλύτερο σου εαυτό. Άνθρωποι που τόλμησαν να αλλάξουν τη ζωή τους και να ακολουθήσουν τα όνειρα τους.
Η στιγμή για υλοποιήσω αυτή την ιδέα ήρθε όταν συνάντησα ή καλύτερα ξανασυνάντησα μετά από καιρό τη Φιλιώ. Με τη Φιλιώ είχαμε γνωριστεί ως πρωτοετείς φοιτήτριες και οι δύο το 2001 στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας. Τότε ξεκινούσε της σπουδές της στο τμήμα εφαρμοσμένης πληροφορικής. Μετά από χρόνια τη ξανασυνάντησα με την ιδιότητα της συμβούλου γονέων, στα πλαίσια ενός βιωματικού σεμιναρίου.
Ποια είναι όμως η Φιλιώ;
Λοιπόν, η Φιλιώ Κατσαρού είναι πιστοποιημένη εκπαιδεύτρια γονέων και ειδικός θεραπευτικού παιχνιδιού, ενώ πρόσφατα ξεκίνησε να εκπαιδεύεται και στην προσωποκεντρική συμβουλευτική και ψυχοθεραπεία. Πιστεύει ότι η εκπαίδευση και η προσωπική εξέλιξη δεν σταματάει ποτέ, όπως επίσης ότι όταν ασχολείσαι με κάτι που αγαπάς θέλεις να έχεις όσον το δυνατόν πιο ολοκληρωμένη άποψη και δε κουράζεσαι να το εμπλουτίζεις.
Όταν παρακολούθησα το εκπληκτικό σεμινάριο της για το πώς μπορείς να αναπτύξεις τη σχέση σου με το παιδί σου αλλά και να το βοηθήσεις να διαχειριστεί τα συναισθήματα του μέσω του παιχνιδιού, ενθουσιάστηκα.
Ενθουσιάστηκα όχι μόνο με το ίδιο το σεμινάριο, αλλά με την ενέργεια και το πάθος της Φιλιώς για αυτό που έκανε και για τη τροπή που είχε πάρει η ζωή της. Ήθελα διακαώς να μάθω τι την ώθησε στο να αλλάξει πορεία και τη διαδρομή της όλα αυτά τα χρόνια.
Εδώ βέβαια δε θα αναπτύξω τόσο το εξαιρετικά ενδιαφέρον αντικείμενο της δουλειάς της αλλά τη πορεία που την οδήγησε να κυνηγήσει κάτι που αγαπούσε. Κάτι που άλλαξε τη ζωή της.
Λόγω έλλειψης χρόνου η συνομιλία μας κανονίστηκε μέσω messenger. Θα το χαρακτηρίσω ως συνομιλία και όχι ως συνέντευξη, καθώς δε χρειάστηκε να τη ρωτήσω σχεδόν τίποτα. Το ένα έφερνε το άλλο αβίαστα.
Παρόλα αυτά θα κρατήσω τη δομή της συνέντευξης για λόγους ευκολίας.
Σε άφησα φοιτήτρια Εφαρμοσμένης Πληροφορικής, πες μου λίγο πως έφτασες να ασχολείσαι με κάτι εντελώς διαφορετικό;
Ναι, σπούδασα πληροφορική περισσότερο γιατί θεωρούνταν επάγγελμα του μέλλοντος και με σίγουρη επαγγελματική αποκατάσταση. Τότε, όπως και αρκετά μεγάλο χρονικό διάστημα μετέπειτα, δεν είχα στο μυαλό μου τι ακριβώς ήταν αυτό που πραγματικά ήθελα να κάνω.
Όταν τελείωσα τις σπουδές εργάστηκα για χρόνια σε εταιρίες του χώρου, σε ενδιαφέρουσες θέσεις και με αρκετά καλές οικονομικές απολαβές.
Και τότε τι συμβαίνει;
Τότε μένω έγκυος στη κόρη μου και κάπου εκεί ξεκινούν όλα. Στη προσπάθεια μου να ενημερωθώ για όλα όσα θα μπορούσαν να με βοηθήσουν ως νέα μαμά, καταφέρνω να φτάσω σε γνώση και πληροφορίες διαφορετικές από αυτές που είχα στο μυαλό μου για τη γονεϊκότητα αλλά και στο να έρθω σε επαφή με άγνωστα κομμάτια του εαυτού μου.
Αρχίζει κάτι να ξυπνάει μέσα μου και το βρίσκω όλο αυτό τρομερά ενδιαφέρον. Όταν μέσα από την ομάδα της ενσυναίσθησης (στο facebook), στην οποία υπήρξα κάποια στιγμή μέλος της διαχείρισης, βλέπω ότι μπορώ να βοηθήσω ανθρώπους, κάτι με ωθεί στο να θέλω να αναπτύξω κι άλλο αυτό το κομμάτι. Κάπου εκεί ξεκινάω δειλά κάποια σεμινάρια .
Επιπλέον, η τότε εργασία μου με κρατούσε αρκετές ώρες μακριά από τη κόρη μου και από όλα όσα ήθελα να κάνω μαζί της. Έτσι αποφασίζω να ασχοληθώ πλήρως με αυτό που αγαπάω πραγματικά αλλά κυρίως να περνάω ποιοτικό χρόνο με το παιδί μου. Γι’ αυτό παίρνω την απόφαση να παραιτηθώ.
Να παραιτηθείς σε τέτοιες εποχές; Δύσκολη απόφαση.
Ναι, δεν ήταν εύκολη αλλά δεν το μετανιώνω όσο και αν δυσκολεύτηκα. Ευτυχώς είχα ψυχολογική υποστήριξη από δικούς μου ανθρώπους. Η αλήθεια είναι ότι όταν παραιτήθηκα δεν είχα ένα ξεκάθαρο σχέδιο στο μυαλό μου για τη συνέχεια. Αυτό προήλθε σταδιακά μέσα από τη συνεργασία μου με το κέντρο δημιουργικής απασχόλησης HeHe Art στη Θεσσαλονίκη αλλά και τη μετέπειτα εκπαίδευση μου. Κοιτώντας πίσω, αισθάνομαι τυχερή γιατί ασχολούμαι με κάτι που με ενδιαφέρει πραγματικά και έχω καταφέρει εδώ και ένα χρόνο να ανοίξω το δικό μου γραφείο.
Δε μπορώ να μη σε ρωτήσω όσον αφορά το οικονομικό καθώς θεωρώ πως είναι ο βασικός λόγος ώστε να μην αφήσει κάποιος τη δουλεία του, έστω και αν δεν του αρέσει.
Κοίτα, δε θα πάω και για ψώνια στο Μιλάνο αύριο(γέλια,) παρόλα αυτά βιοπορίζομαι και ζω αξιοπρεπώς. Όπως είπα δε μετανιώνω που άφησα η δουλειά μου έστω και αν οι απολαβές ήταν καλές. Αυτά που κερδίζεις κάνοντας αυτό που αγαπάς είναι πολύ περισσότερα ώστε το οικονομικό να μπαίνει σε δεύτερη μοίρα.
Επειδή είναι σχετικά καινούργιο το αντικείμενο σου, εξήγησε μου τι ακριβώς κάνεις και τι κερδίζει κάποιος από αυτό.
Γενικότερα τα παιδιά μιλάνε και εκφράζονται μέσω του παιχνιδιού, π.χ. δύσκολα ένα πεντάχρονο θα πει έχω πρόβλημα γιατί χώρισαν οι γονείς μου. Συνήθως απευθύνονται σε εμένα οι γονείς, όταν το παιδί έχει κάποιο πρόβλημα διαχείρισης των συναισθημάτων του, άγχος, επιθετικότητα ή θέματα συμπεριφοράς, όπως επίσης και όταν κάποιος γονιός ψάχνει κι άλλους τρόπους επικοινωνίας με το παιδί του.
Μέσω ατομικών συνεδρίων, είτε φυσική παρουσία, είτε μέσω skype και έχοντας πάρει κάποιο ιστορικό, δουλεύουμε μαζί με το γονέα. Επίσης λειτουργούν και ομάδες γονέων που έχουν βιωματικό χαρακτήρα, στις οποίες οι γονείς μπορούν να εμπλουτίσουν τις γνώσεις τους και τους τρόπους επικοινωνίας με το παιδί τους. Κάτι αντίστοιχο γίνεται και μέσω σεμιναρίων και ομιλιών, κυρίως σε άλλες πόλεις, τα οποία έχουν όμως πιο αυτοτελή χαρακτήρα.
Τελευταία έχω ξεκινήσει επίσης ένα πρόγραμμα 6 συνεδριών, στο οποίο ο γονιός μαθαίνει πώς να παίζει με το παιδί του έτσι ώστε να ενισχύεται η σύνδεση μεταξύ τους, η αυτοπεποίθηση του παιδιού και να απολαμβάνουν περισσότερο ποιοτικό χρόνο μαζί.
Έχεις δει «δύσκολες περιπτώσεις»;
Κάθε περίπτωση είναι διαφορετική και έτσι δουλεύουμε κάθε φορά με διαφορετικό τρόπο για να προσεγγίσουμε το θέμα. Σε κάποια πιο ιδιαίτερη περίπτωση μπορεί να χρειαστεί και βοήθεια παιδοψυχιατρου.
Έχω παρατηρήσει ότι ολοένα και περισσότεροι γονείς ασχολούνται και «ψάχνονται» όσον αφορά τα παιδιά τους .
Πιστεύω ότι η δική μας γενιά είναι η πρώτη που αντιλαμβάνεται πραγματικά το ρόλο του γονιού και την ευθύνη που έχει για το νέο αυτό πλάσμα που θα φέρει στον κόσμο. Πολλοί από εμάς δεν είμαστε ευχαριστημένοι από τον τρόπο που έχουμε μεγαλώσει και αντιμετωπίζουμε μέχρι και σήμερα συναισθηματικές δυσκολίες. Λόγω όλων αυτών ο γονιός ψάχνει τρόπους να ενημερωθεί και αυτό το βρίσκω πολύ ελπιδοφόρο.
Είναι λίγο της μόδας όλα αυτά, όπως κατηγορούν κάποιοι; Όπως και οι μαμαδο-ομάδες;
Σαφώς σε κάθε καθεστώς που αλλάζει μπορεί κάποια πράγματα να πάνε στο άλλο άκρο και να υπάρχει περισσότερος φανατισμός και εμμονή, είτε προς τη μια κατεύθυνση, είτε προς την άλλη. Το βλέπω σαν ένα μέρος της διαδικασίας της αλλαγής.
Για εμένα, είναι πολύ ωραίο που η πληροφορία είναι τόσο διαθέσιμη στις μέρες μας και μπορώ π.χ. να βρω μια έρευνα Πανεπιστημίου πάνω σε κάτι που με ενδιαφέρει. Απλά ενδεχομένως να μην είμαστε τόσο εκπαιδευμένοι στο να ξεχωρίζουμε τις πήγες των πληροφοριών, να τις φιλτράρουμε και να τις αξιολογούμε. Παρόλα αυτά είναι κάτι που μπορούμε να κατακτήσουμε.
Άρα το βλέπεις θετικά όλο αυτό;
Πολλά πράγματα μπορεί να διαστρεβλώνονται. Είναι στο χέρι μας να διαλέγουμε τις σωστές πηγές πληροφόρησης και να κρατάμε αυτό που χρειαζόμαστε. Το σημαντικότερο σε όλα αυτά όμως είναι ότι το παιδί υπολογίζεται πλέον ως προσωπικότητα, οπότε ναι, το βλέπω θετικά.
Για να γυρίσουμε στο κομμάτι της δική σου ιστορίας, στο ότι ακολούθησες κάτι εντελώς διαφορετικό από αυτό που σπούδασες παρότι δεν ήσουν σίγουρη για το που θα κατέληγε. Αν μιλούσες με κάποιον σε αντίστοιχη θέση με εσένα, τι θα του έλεγες;
Αν είχα μπροστά μου δηλαδή κάποιον που θα μου έλεγε ότι δεν του αρέσει η δουλειά που κάνει ή ότι η καρδιά του χτυπάει για κάτι άλλο; Θα του έλεγα να δώσει χώρο σε όλο αυτό που αισθάνεται, να το αφουγκραστεί, να βρει ανθρώπους που να νιώθει ότι τον στηρίζουν κι έτσι να αναμετρηθεί με αυτό που φοβάται, με αυτό που θέλει, με αυτό που νιώθει ότι είναι “το σωστό” γι’ αυτόν και να εμπιστευτεί την εσωτερική του φωνή.
Σύντομο βιογραφικό:
Η Φιλιώ είναι πιστοποιημένη εκπαιδεύτρια γονέων από το Positive Discipline Association και ειδικός θεραπευτικού παιχνιδιού πιστοποιημένη από την Playtherapy Greece, εκπρόσωπο του Playtherapy International. Έχει εκπαιδευτέι στο filial play, ενώ τον τελευταίο χρόνο έχει ξεκινήσει εκπαίδευση στην προσωποκεντρική συμβουλευτική ψυχοθεραπεία, πρόγραμμα του ελληνικού κέντρου Focusing. Ταυτόχρονα είναι και επιστημονικός συνεργάτης της Attachment Parenting Hellas.
Για περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να ανατρέξετε στη σελίδα της στο Facebook.
Σε ευχαριστώ πολύ Φιλιώ για την υπέροχη συνομιλία και σου εύχομαι από τα βάθη της καρδιάς μου ότι καλύτερο και να μην πάψεις να κυνηγάς τα όνειρα σου!
ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ η αντιγραφή και οποιαδήποτε χρήση, αναπαραγωγή, αναδημοσίευση ή τροποποίηση όλου ή μέρους του άρθρου ή της ιστοσελίδας χωρίς έγκριση. Το περιεχόμενο προστατεύεται από το νόμο περί πνευματικής ιδιοκτησίας 2121/1993.
