Γνωρίζουμε άραγε τα βασικά για την οδική ασφάλεια όσον αφορά τα παιδιά μας αλλά και εμάς τους ίδιους; Σε περίπτωση που το παιδί μας πνίγεται ή χτυπήσει γνωρίζουμε να του παρέχουμε πρώτες βοήθειες; Αν κάποιος χάσει τις αισθήσεις του ή πάθει μια κρίση τι κάνουμε;
Είχα τη τύχη πριν μερικές μέρες να παρευρεθώ σε μια ημερίδα της Ελληνικής Ομάδας Διάσωσης(ΕΟΔ) για τη παροχή πρώτων βοηθειών . Είναι σοκαριστικό πόσα πράγματα αγνοούμε ή τα γνωρίζουμε λάθος .Όπως επίσης πόσες ζωές θα μπορούσαν να είχαν σωθεί αν όλοι εμείς γνωρίζαμε να παρέχουμε πρώτες βοήθειες. Ιδιαίτερα από τη στιγμή που έγινα μητέρα αισθάνομαι ακόμα πιο έντονα την ανάγκη να μπορώ να επέμβω σε περίπτωση που χρειαστεί για το παιδί μου, το σύντροφο μου , για τους ανθρώπους γύρω μου.
Τι είναι Πρώτες Βοήθειες;
Πρώτες βοήθειες είναι η βοήθεια που προσφέρει αυτός που φτάνει πρώτος στο συμβάν και όχι το τμήμα των πρώτων βοηθειών του νοσοκομείου. Μέχρι τότε έχει χαθεί πολύτιμος χρόνος!
Μερικά στοιχεία:
- Στατιστικά έχει αποδειχτεί ότι όλοι θα κληθούμε να αντιμετωπίσουμε στη ζωή μας τουλάχιστον 2 περιστατικά που χρήζουν άμεσης επέμβασης. Οι πιθανότητες να συμβεί μέσα στο ίδιο μας το σπίτι είναι 80%.
- Το μεγαλύτερο ποσοστό των θανατηφόρων τροχαίων ατυχημάτων συμβαίνει με λιγότερο από 60χλμ την ώρα και συνήθως σε απόσταση μέχρι 40χλμ από το σπίτι μας. Βασικός λόγος που οδηγεί σε θάνατο είναι η μη χρήση της ζώνης ασφαλείας.
- Σε περίπτωση πρόσκρουσης με ταχύτητα 30km/h το βάρος μας 20πλασιάζεται, ενώ με 50km/h 40πλασιάζεται . Δηλαδή ένα παιδί που ζυγίζει 15 κιλά σε μια πρόσκρουση 50km/h ζυγίζει 600 κιλά, ενώ ένας ενήλικας 75 κιλών περίπου 3 τόνους. Αλήθεια πιστεύετε ότι αν έχετε ένα παιδί στην αγκαλιά μπορείτε να το συγκρατήσετε και να μην το κάνετε αερόσακο σας;
- Η Ελλάδα παρουσιάζει το δραματικό νούμερο των 400 πνιγμών στις θάλασσες ετησίως (με στοιχεία του 2017), διπλάσιο ποσοστό από οποιαδήποτε χώρα της Ευρώπης. Ναι, έχουμε μεγαλύτερο μήκος ακτογραμμής αλλά κατά βάση οι θανόντες δεν είναι τουρίστες!
- Σε περίπτωση ανακοπής αν κάποιος επέμβει έγκαιρα κάνοντας ΚΑΡΠΑ(καρδιοπνευμονική αναζωογόνηση) και με χρήση απινιδωτή μπορεί η ανάνηψη να είναι επιτυχής σε περισσότερο από το 65% των περιπτώσεων.
- Ο εγκέφαλος χρειάζεται 3-4 λεπτά χωρίς οξυγόνο για να υποστεί μόνιμη εγκεφαλική βλάβη και 10 λεπτά για να νεκρωθεί εντελώς. Έτσι κάθε λεπτό που περνάει είναι πολύτιμο!
Αυτά συμβαίνουν γύρω μας!
Λιγα πράγματα για την οδική ασφάλεια που μπορεί να αγνοούμε:
- Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας(ΠΟΥ) το παιδικό καθισματάκι θα πρέπει να είναι γυρισμένο ανάποδα από τη φορά του αυτοκινήτου μέχρι την ηλικία των 4 ετών, λόγω της σωματοδομής τους, άσχετα που η ελληνική νομοθεσία προβλέπει μέχρι το 1 έτος.
- Επίσης θα πρέπει να κάθονται στο ειδικό καθισματάκι μέχρι την ηλικία των 12 ετών ή μέχρι να φτάσουν το 1,5 μέτρο ύψος. Μέχρι τότε η χρήση της ζώνης ασφαλείας είναι επικίνδυνη για το σωματότυπο τους.
- Η σωστή τοποθέτηση της ζώνης είναι στα κόκκαλα της λεκάνης και όχι στη κοιλιά, καθώς αυτό μπορεί να προκαλέσει συμπίεση ζωτικών οργάνων.
- Υπάρχει ειδικό κάθισμα για τις εγκύους( κάτι σαν μαξιλαράκι), ώστε να τοποθετείται σωστά η ζώνη ασφαλείας για να μην αποβεί μοιραία.
- Υπάρχει ειδικό παιδικό κάθισμα για μοτοσυκλέτες . Δεν αναφέρω καν την υποχρεωτική χρήση κράνους σε μοτοσυκλέτες και ποδήλατα!
- Σε καμιά περίπτωση εάν εμπλακούμε σε ατύχημα δεν μετακινούμε κάποιον τραυματία εκτός και αν κινδυνεύει άμεσα η ζωή του. Μπορεί να του προκαλέσουμε μεγαλύτερη ζημιά. Μην ανησυχείτε, συνήθως ένα αυτοκίνητο ανατινάζεται μόνο στις ταινίες του Hollywood!
Πρώτες Βοήθειες για το παιδί μας(και όχι μόνο):
- Σε περίπτωση πνιγμονής(αν κολλήσει κάτι στο λαιμό) ΠΟΤΕ δε βάζουμε το χέρι μας στο στόμα του, δεν το χτυπάμε στη πλάτη και δε φωνάζουμε ‘Ο νονός’. Ούτε γυρνάμε ένα μωρό ανάποδα χτυπώντας το για να βγάλει το αντικείμενο, καθώς μπορεί να του προκαλέσουμε εγκεφαλική βλάβη λόγω της έντονης ροής αίματος προς τον εγκέφαλο. Αυτό καθώς η καρδιακή σφίξη των μωρών είναι πολύ μεγαλύτερη από των ενηλίκων.Σε περίπτωση που βήχει σημαίνει ότι μπορεί να ανταποκριθεί, δεν του δίνουμε νερό παρά μόνο όταν σταματήσει να βήχει. Αντίθετα επεμβαίνουμε μόνο όταν βλέπουμε ότι δεν ανταποκρίνεται, δεν μιλάει, δεν αναπνέει ή αλλάζει χρώμα. Πώς; Με πέντε χτυπήματα ανάμεσα στις ωμοπλάτες γέρνοντας το μπροστά ή κάνοντας λαβή Heimlich(Χάιμλιχ). Ενώ σε ένα βρέφος αντίστοιχα χτυπάμε μαλακά στη πλάτη αφού έχουμε σταθεροποιήσει πρώτα το κεφαλάκι του.
- Έγκαυμα. Οδοντόκρεμες, γιαούρτια και τα σχετικά μαντζούνια ξεχάστε τα. Προκαλούν μόνο προσωρινή ανακούφιση και φέρνουν αντίθετα αποτελέσματα καθώς εγκλωβίζουν τη θερμότητα. Αντίθετα η αντιμετώπιση είναι να ρίξουμε τη θερμοκρασία ρίχνοντας νερό, όχι απευθείας επάνω στο έγκαυμα αλλά να ρέει το νερό πάνω από αυτό. Κατόπιν καλύπτουμε με γάζα και εφόσον κλείσει η πληγή μπορεί να χρησιμοποιηθεί ειδική κρέμα για εγκαύματα. Ποτέ δε σπάμε τις φουσκάλες που θα βγουν καθώς αποτελεί προστασία του οργανισμού. Το μόνο που θα προκαλέσουμε είναι μόλυνση στο τραύμα. Εάν η περιοχή του εγκαύματος είναι μεγάλη σε έκταση ή βαθμό τότε πρέπει άμεσα να επισκεφτούμε την πλησιέστερη μονάδα υγείας.
- Τραυματισμός. Φαντάζομαι ότι όταν κόβεστε με ένα μαχαίρι ή κάνετε μια γρατζουνιά βάζετε πάνω betadine.Σωστά; Λάθος! Το betadine είναι απαγορευτικό, ιδιαίτερα αν κάποιος έχει θέμα με το θυρεοειδή. Το betadine χρησιμοποιείτε χειρουργικά περιφερειακά και όχι πάνω στη πληγή. Απλό νεράκι ή φυσιολογικό ορό και πιέζουμε με μια γάζα. Οινόπνευμα, οξυζενέ ή οτιδήποτε άλλο μπορεί να προκαλέσει έγκαυμα. Μάλιστα ποτέ δεν βγάζουμε τη γάζα από τη πληγή για να την αλλάξουμε με άλλη, αν υπάρχει μεγάλη αιμορραγία, πάντα τοποθετούμε έξτρα γάζες πάνω από τις ήδη υπάρχουσες. Το δέρμα προσπαθεί να επουλώσει τη πληγή, βγάζοντας τη γάζα απλά καταστρέφουμε τον επουλωτικό ιστό. Εννοείτε πως σε περίπτωση μεγάλης αιμορραγίας απευθυνόμαστε σε νοσοκομείο. Επίσης, μια πληγή τη καθαρίζουμε μόνο με γάζα ποτέ με βαμβάκι, ύφασμα ή οποιοδήποτε χνουδωτό υλικό.
- Ρινορραγία. To ξερω ότι πιθανότατα η μαμά σου, όπως και η δικιά μου άλλωστε, σε έβαζε να γείρεις το κεφάλι σου πίσω και μετά έβαζε και τα απαραίτητα βαμβακάκια στα ρουθούνια για να σταματήσει να ‘τρέχει’. Θα μου πεις και τι πάθαμε και ας τα έκανε όλα λάθος!; Σε περίπτωση ρινορραγίας γερνούμε το κεφάλι μπροστά και απλά περιμένουμε να περάσει. Συνήθως σε 1-2 λεπτά θα έχει περάσει. Αν θέλετε να κάνετε κάτι επιπλέον απλά ασκείτε πίεση με τα δυο δάχτυλα στο μαλακό μέρος της μύτης ακριβώς κάτω από το κόκκαλο. Ή τοποθετείτε λίγο πάγο(πάντα τυλιγμένο σε πετσέτα) στη βάση της μύτης.
- Σε περίπτωση επιληπτικής κρίσης ή αν κάποιος έχει σπασμούς δεν προσπαθούμε να τον ακινητοποιήσουμε και -προς Θεού- δεν βάζουμε αντικείμενα στο στόμα του για να μην γυρίσει η γλώσσα του( η γλώσσα ποτέ δεν γυρνάει!). Αντίθετα απομακρύνουμε αντικείμενα από διπλά του με τα οποία μπορεί να τραυματιστεί, αν μπορούμε βάζουμε κάτι μαλακό για μαξιλάρι κάτω από το κεφάλι του.και περιμένουμε απλά να περάσει.
Στη θάλασσα. Δεν ξέρω αν και εσείς βουτάτε το καλοκαίρι το μωράκι σας στη θάλασσα, για να μην αρρωσταίνει τον χειμώνα ή για να καθαρίζει η μυτούλα του. Ναι, εγώ το έκανα. Ένα μωρό όμως το οποίο δεν θα μπορέσει να ανταποκριθεί, εάν καταπιεί νερό σε μεγάλη ποσότητα μπορεί να οδηγηθεί σε δευτερεύοντα πνιγμό. Δευτερεύων πνιγμός προκαλείτε όταν το νερό καταλήγει στους πνεύμονες και προκαλεί πνευμονικό οίδημα, τα μωρά είναι ιδιαίτερα επιρρεπή σε δευτερεύοντα πνιγμό. Επίσης, σε καμιά περίπτωση όταν βλέπετε κάποιον που πνίγεται δεν προσπαθείτε να τον τραβήξετε με το σώμα σας, ακόμη κι αν πρόκειται για παιδί. Το πιο πιθανόν είναι να παρασύρει και εσάς. Το μόνο που μπορείτε να κάνετε είναι να του πετάξετε ένα σωσίβιο, ένα σκοινί ή ένα αντικείμενο με το οποίο μπορείτε να τον τραβήξετε. Όσον αφορά τη θάλασσα, πέραν των βασικών κανόνων ασφαλείας, το καλύτερο που έχετε να κάνετε είναι να επιβλέπετε ΔΙΑΡΚΩΣ τα μικρά παιδιά και να επιλέγετε παραλίες με ναυαγοσώστη.
Εννοείτε πως όλα τα παραπάνω είναι κάποια απλά βασικά στοιχεία. Αν έχουμε οποιαδήποτε αμφιβολία απευθυνόμαστε στο πλησιέστερο κέντρο βοήθειας ή στη κατάλληλη τηλεφωνική γραμμή. Όπως εννοείται ότι σε σοβαρότερες περιπτώσεις καλούμε ασθενοφόρο.
ΠΡΟΣΟΧΗ:
Σε καμία περίπτωση δεν επεμβαίνουμε σε σοβαρό περιστατικό αν δεν γνωρίζουμε πρώτες βοήθειες, μπορεί να χειροτερέψουμε την κατάσταση. Δεν υπάρχει μεγαλύτερος κίνδυνος από κάποιον αδαή που προσπαθεί να βοηθήσει.
Σε περίπτωση που γνωρίζουμε και επέμβουμε, το πρώτο πράγμα που πρέπει να προσέξουμε είναι η προσωπική μας ασφάλεια. Αν κινδυνεύουμε εμείς δε θα μπορέσουμε να μπορέσουμε να βοηθήσουμε κανέναν.
Είναι σημαντικό και αναγκαίο να γνωρίζουμε να παρέχουμε Πρώτες Βοήθειες όχι μόνο για να αντιμετωπίζουμε κάποια περιστατικά, αλλά γιατί μπορεί αύριο να σώσουμε τη ζωή του παιδιού μας, του δικού μας ανθρώπου, του συνανθρώπου μας!
Ευτυχώς πλέον διοργανώνονται όλο και πιο συχνά μαθήματα Πρώτων Βοηθειών και ΚΑΡ.Π.Α. Αναζητήστε τα στο δήμο σας, σε σχολεία, σε μη κερδοσκοπικές οργανώσεις, σε οργανισμούς.
Χρήσιμα link:
Στο site της Ελληνικής Ομάδας Διάσωσης θα βρείτε χρήσιμες πληροφορίες αλλά και σεμινάρια: http://www.hrt.org.gr/
Εγχειρίδιο Πρώτων Βοηθειών:
https://www.ekab.gr/odigies/protes-voithies/ekav-egcheiridio-proton-voitheion/
Πρώτες Βοήθειες σε παιδιά:
https://www.paidiatros.com/asthenies/emergencies/protes-voethies
Ελληνική Εταιρεία Καρδιοαναπνευστικής Αναζωογόνησης: https://www.eekaa.gr/
ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ η αντιγραφή και οποιαδήποτε χρήση, αναπαραγωγή, αναδημοσίευση ή τροποποίηση όλου ή μέρους του άρθρου ή της ιστοσελίδας χωρίς έγκριση. Το περιεχόμενο προστατεύεται από το νόμο περί πνευματικής ιδιοκτησίας 2121/1193.
